" ชีวิตดีขึ้น เมื่อได้นั่งสมาธิ "

               ช่วงแรกของชีวิตยังใช้ชีวิตเหมือนกับคนทั่วๆไป คือทำมาหากินไปในแต่ละวันแต่ฉันโชคดีค่ะได้รับราชการ.   ช่วงแรกของการทำงานก็เป็นคนเกรงใจคนไม่ชอบสังคมกับใคร เก็บกดและคิดมาก จนร่างกายไม่ไหว ป่วยต้องพักรักษาตัวเป็นเวลา 3เดือน แล้วทำงานต่อ กระทบกระทั่งกับคนมากๆเข้าก็ไม่ไหวอีกต้องทานยาตลอด.                                   จนได้ขึ้นไปปฏิบัติธรรมท่ีพนาวัฒน์ ติดจานดาวธรรม ก็สวดมนต์นั่งสมาธิ จากคนท่ีคิดมาก ก็ปล่อยวางได้มากขึ้นมีความสุขมากขึ้น ท่ีสติ รอบคอบขึ้น สามารถแก้ปัญหาได้ดีขึ้นกว่าเดิม ชอบนั่งสมาธิค่ะ

" ชีวิตดีขึ้น เมื่อบุญมาถึง"

    ก็พูดไม่ถูกนะคะว่า "ชีวิตดีขึ้น เมื่อบุญมาถึง" หรือเปล่า                                                                                           ดิฉันรับราชการครู มาตั้งแต่พ.ศ. 2519 ตลอดชีวิตทำงานท่ีผ่านมา.                                                                            ก็เรียบง่าย มีปัญหาการทำงานบ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา การเจ็บป่วย.                                                                       ก็มีหนักๆเกี่ยวกับ การคิดมากนอนไม่หลับ ต้องพบจิตแพทย์ทานยา.                                                                       เป็นเวลาหลายปี จนเมื่อเข้าวัดปฏิบัติธรรม สวดมนต์นั่งสมาธิก็ไม่ได้.                                                                            ทานยาอีกเลยจนถึงปัจจุบัน ถึงมีอาการนอนไม่หลับบ้างก็ปล่อยไป.                                                                               ตามธรรมชาติ ร่างกายก็ปรับตัวเองหลับในวันต่อๆไปก็ ถือว่าเป็นเรื่อง.                                                                   ปกติ ไม่ต้องไปคิดมาก.                                                                                                                                            ได้ทำผลงานทางวิชาการ  ได้รับคำสั่งแต่งตั้งเป็นอาจารย์ 3 ระดับ8 ปี2545                                                                     เสียลูกชายจาอุบัติเหตุ ปีพ.ศ. 2549 ยังไม่ได้เข้าวัดเต็มตัว.                                                                                        ปี2552ลาออกจากราชการครู มาทำบุญ สวดมนต์ นั่งสมาธิ.                                                                                 ไปปฏิบัติธรรม ตามสถานท่ีต่างๆ เช่นพนาวัฒน์ สวนป่าหิมวันต์ เขาใหญ่                                                                     ใช้ชีวิต เรียบ ง่าย สุขภาพกายและใจเป็น สุข ไม่เครียด ไม่ต้องทำงาน.                                                                         มีเงินใช้ มีเงินทำบุญ  มีกินมีใช้ไม่ขาดแคลน ไม่ลำบาก แสนสุขสบายท้ังกายและใจ                                                                                                      

ท่านมาวัดพะธรรมกายได้อย่างไร

ต้องย้อนอดีตไปเกือบๆ30กว่าปีโพ้นทีเดียวตั้งแต่อายุ27-28ปีทีเดียวละค่ะ พี่ชายได้ขับรถมารับท่ีพิษณุโลกเข้ากรุงเทพบอกว่าจะพาไปวัด ฉันก็ไม่ทราบว่าเป็นวัดอะไรไม่ได้ถามเพราะเกรงใจ ชุดขาวๆก็ไม่มีกับเขา ต้องขอยืมคุณแม่ใส่ ไปวัดฟังพระสวดมนต์ และนำนั่งสมาธิ ฉันเป็นคนชอบสวดมนต์ นั่งสมาธิอยู่แล้ว ก็ปฏิบัติตามเขาไปแหละค่ะ ตอนนั้นจำได้ว่าท่ีบังแดดเป็นพลาสติกบางๆสีเขียวๆอยู่ ก็ปฏิบัติไปตามปกติ พี่ชายบอกว่าวัดพระธรรมกาย บอกว่าท่ีพิษณุโลกมีศูนย์กัลยาณมิตรมากับเขาก็ได้ แต่ก็ไม่ได้มาวัดค่ะ เห็นศูนย์ก็ไม่กล้าเข้าไปก็ได้แต่ผ่านไปผ่านมาไม่ได้ไปวัพระธรรมกายอีกเลย จนแต่งงานมีลูกสองคนก็ได้กลับไปวัดพระธรรมกายอีกครั้งพี่ชายพาไปพร้อมกับลูกสองคนไป กราบหลวงปู่สด และรับประทานอาหาร รู้สึกประทับใจอาหารท่ีสะอาดและภาชนะวางอาหารเป็นโต๊ะเล็กๆเหมือนทางเหนือ ประทับใจในความสะอาดของวัดพระธรรมกาย.                                                                                                                                      จนกระทั่งถึงปี2549 เกิดความสูญเสียครั้งใหญ่สุดในชีวิต ลูกชายเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ความเสียใจในครั้งนี้สุดทนทานได้ ได้เพื่อนกัลยาณมิตรท่านหนึ่งคือคุณอารีย์ บุระกิจภาชัย ชวนไปปฏิบัติธรรมท่ีพนาวัฒน์จังหวัดเชียงใหม่เป็นครั้งแรกเป็นเวลาเจ็ดวัน ไปดูแผ่นหินท่ีบอกว่า "หยุดเป็นตัวสำเร็จ" จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะได้รับฟังเคสstudy ตั้งใจปฏิบัติธรรมเพื่อให้เห็นดวงแก้วกะเขาเขาบ้างตั้งใจมากๆแต่ไม่เห็น ไปเห็นตอนท่ีเราเผลอ เห็นเป็นดวงสว่างสีทอง แต่เอ๊ะก็หายไป ก็ไม่ได้คืคิดอะไร  เพื่อนบอกให้ติดจานดาวธรรม ก็ได้เห็นหลวงพ่อธัมมชโยในจานดาวธรรมนั่นเองแหละค่ะ ได้ฟังธรรมมะบ้างสวดมนต์บ้างความเสียใจต่างๆค่อยคลายไป ทำบุญ ทำทาน สวดมนต์ ทำวัตรเย็นจนสวดได้คล่องไม่ต้องอาศัยหนังสวดมนต์แล้ว ก็ได้มาทำบุญทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนทุกเดือนไม่เคยขาดเลย เห็นหลวงพ่อธัมมชโยไกลๆค่ะยังไม่เคยเห็นใกล้ๆจนไดเห็นใกล้ๆเมื่อท่านนั่งรถผ่านก็ปลื้มมากค่ะ

เล่าเรื่องบุญตั้งแต่เช้าวันนี้ วันอาทิตย์ต้นเดือน 6 มีนาคม ให้ปลื้มใจ

            ฉันได้ออกเดินทางจากจังหวัดพิษณุโลกเวลา3.00นาฬิกาเดินทางโดยรถตู้มาถึงวัดพระธรรมกาย8นาฬิกากว่าโดยประมาณเข้าพื้นท่ีแล้วเดินไปทำบุญบูชาข้าวพระ โดยฝากไว้กับผูประสานงานภูธรแก้ว4 รับใบอนุโมทนาบุญและรับดอกไม้วันคล้ายวันเกิดลูกสาวแล้วมาสวดมนต์ทำวัตรเช้า รับศีล5 หลวงพ่อธัมมชโยนำนั่งสมาธิและนำบูชาข้าวพระ ผู้นำกล่าวถวายปัจจัยสร้างอนุสรณ์สถานพระมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี วัดบางปลา และถวายภัตตาหารเพลและรับพรตรวจน้ำให้แกผู้ล่วงลับ กราบพระประธานสงฆ์ เสร็จแล้วรับประทานอาหารกลางวัน ช่วงบ่ายฟังการบรรยายธรรมโดยพระอาจารย์อารกษ์ ท่ีห้องแก้วสารพัดนึก หลวงพ่อธัมชโยนำนั่งสมาธิ ปิดทองเสาเข็มต้นแรกท่ีจะนำไปสร้างอนุสรณ์สถาน พระมหาวิหารพระมงคลเทพมุนีท่ีวัดบางปลา และถวายปัจจัยร่วมบุญสร้างอนุสรณ์สถาน พระมหาวิหารพระมงคลเทพมุนีแม้ฉันมีปัจจัยไม่ได้มากมายอะไรแต่ฉันก็ปลื้มในบุญทุกบุญท่ีสามารถสร้างทุกอย่างได้ และปลื้มอีกเพราะลูกสาวทำบุญสร้างทุกสิ่งในอนุสรณ์สถานพระมงเทพมุนีในวันคล้ายวันเกิดของเขา และปลื้มในบุญปิดทองเสาเข็มสุดๆ